ی ساغرو پیمانه و دلدار نشاید
پیمانه بباید زد و تردید نباید
بر دلبر دیوانه بگوئید بیاید
دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید
هنگام به کوی در میخانه گذار است
می نوش جهان از قدح عشق خمار است
بر دلبر دیوانه بگو رخ بنماید
دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید
ای مدعیانی که به دنبال خدایید
معشوق همین‌جاست کجایید بیایید
ساقی گره از کار شما باز گشاید
دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید
این تاج گرانمایه و هر تخت نپاید
ای زاهد دیوانه بیاندیش که شاید
دیوانه‌ای از چنگ تو تاجت برباید
دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید
ی ساغرو